یادداشت وارده به پزشکان و قانون به قلم دکتر غلامرضا زمانی، متخصص جراحی عمومی
سعید نمکی وزیر بهداشت در انتقاد به روند تحقیقات نظام سلامت: "کدام وزیر کم خرد با چنین یافته‌های شکسته‌ای می‌تواند بخش سلامت کشور را اداره کند؟!" جناب نمکی! آن روزی که با آن سخنان زیبا و با آن سخنرانی جذاب در مجلس به استقبال وزارت آمدید و مشتاقانه در آغوشش گرفتید باید به امروز فکر می‌کردید. شرایط خاص وزارت شما بعد از وزیر فراری و آن طرح تحول شکست خورده، خیلی خاص‌تر بود و باید به امروز فکر می‌کردید...
سخنرانی شیخ شما در مجلس برای معارفه در نوع خود بی نظیر بود در همان سخنرانی بود که ایشان پزشکان و مخصوصا جراحان را تافته های جدابافته خواند، باید بعد از این سخنرانی بی ربط به امروز فکر می کردید. آن روزی که بجای دلسوزان واقعی سلامت و بجای دانشمندان واقعی تولیدکنندگان کیلویی مقاله و شبه پژوهشگران را مورد مشاوره قرار می دادید باید به فکر امروز می بودید.
اطرافتان را نگاه کنید و ببینید دانشمندان واقعی و پژوهشگران واقعی در کجای مدیریت وزارت شما جای دارند؟ آن روز ها فکر می کردیم در آستین شاعرانه تان چیزی دارید در حد معجزه که این چنین شجاعانه به میدان آمدید تا وزارت در هم ریخته و عریض و طویل و بی در و پیکر وزارت که نه پول دارد و نه نیروی تخصصی با انگیزه و دارای نای کار کردن برایتان باقی مانده است را سر و سامان دهید. پولها به بهانه های مختلف در جیب شرکتهای تجهیزات پزشکی انحصاری واریز شده و کلی بدهی بر جای مانده بود. مردم به خدمات رایگان عادت کرده بودند و چیزی در حد ۱۳ الی ۱۴ میلیون دفترچه رایگان در اختیار استفاده کنندگان بود. همه در انتظار تحولات وزیر در وزارت بودیم. هر تغییری انجام شد جز در آنجایی که باید تغییر می کرد. حریرچی با هیپوتزهای ویژه خودش و جان بابایی با مدیریت غیر منعطف خود همچنان باقی ماندند و مستحکم تر از قبل شدند تا راه شکست خورده خود را ادامه دهند و نمکی شاعر ما را هم با خود به چاله سقوط بکشانند.
عزیز دل برادر خدا را شکر کن که کرونایی از راه رسید و یکسالی مردم را و دولت را شدیدا به خود مشغول کرد و کسی مجالی در نقد مدیریت جنابتان در این وزارت نیافت. شاید کمکهای کرونایی کمی از مشکلات اقتصادی درون وزارت را پوشاند و مقداری از بدهی بیمه ها ماستمالی شد. اما با مدیریت که چه عرض کنم با طرح های خیال پردازانه تان چنان غرق در غرور شدید که در خواب و خیال به کشورهای پیشرفته هم کمک برنامه ای و مدیریتی کردید و آنها را تلفنی راهنمایی کردید و آنها به شما غبطه خوردند.
در کنار شما دوستان نظامی هم به کمک آمدند و خیابانها و مردم و هوا و فضا را سمپاشی کردند و
دستگاه کرونایاب اختراع کردند و ... هر روز طرحی دادید بزرگتر و جنجالی تر از قبل مخصوصا طرح خانه به خانه و ... اما روز به روز دست شما خالی تر و یاران واقعی شما کمتر شدند.
امروز یاران فکری شما از شما دور شده اند چون نظرات آنها را یا نشنیده اید یا اجرا نکرده اید. آنها دیگر از شما ناامید شده اند. امروز اطراف شما جز عده ای بادمجان دور قاب چیزی باقی نمانده است.
عزیز دل برادر کدام دانشمند و کدام نظریه علمی را می گویید؟ اطراف شما از دانشمند خبری نیست و علمی وجود ندارد. امروز آنچه شما را احاطه کرده، جز شبح چیزی نیست. با فشارهای بی حد و حساب اقتصادی ، اجتماعی و تلفات بی اندازه و فشار کاری وارده به کادر درمان و آموزش و پژوهش ، نه انگیزه ای برای آموزش و پژوهش باقی است و نه توانی برای درمان.
قبل از فروپاشی و کولاپس و آوار شدن وزارت بر روی سر تان و تخریب بیمارستان ها بر روی سر کادر درمان کار را به کاردان بسپارید.
بعد از گذشت یکسال از پاندمی کرونا مقام اول دنیا در تلفات به نسبت جمعیت برای اعلام ناتوانی و کناره گیری شما و تیم تان کافی نیست؟
دوستدار شما دکتر غلامرضا زمانی متخصص جراحی جنرال
۲۹ آبان ماه ۹۹
.jpg)